Autoedizioa, noiz arte?

Autoedizioak, hizkuntza plastikoei lotuta, 2012 eta 2014 urte bitartean izan zuen bere momenturik gorena, bere arrastoa gaur egunera arte iritsi bada ere. Denboraldi honetan zehar praktika hau hainbat artistaren lanak proiektatzeko espazio bezala sendo kokatu da, aurretik finkatutako arauetatik kanpo. Eremu marjinal bat izateari utzi dio; dagoeneko ez da arte munduaren dinamiken barruan gutxiesten eta nortasun propioa duen sormen-ekintza gisa eraiki da. Kalitatezko eta kostu txikiko proiektuak aurrera ateratzea ahalbidetu du eta artistei bere audientziarekin modu zuzen batean, mugarik eta filtrorik gabe komunikatzeko aukera eman die. Kultur ereduen krisiarekin batera agertu ziren, artistak beren sormen-lanak instituzio guztiengandik aldenduta proiektatzeko formulak bilatzera eraman zituztelarik.

Urterik oparoenak pasata, garapenaren hausnarketa bat egitea beharrezkotzat hartzen dugu; jarraipena nolakoa izan den aztertu etorkizunera begira zein perspektiba dauden baloratzeko. Saio honek galdera horietara hurbiltzeko aukera zabaltzea du helburu, autoedizioarekin lotura zuzena duten lau sortzaile entzuteko aukera emanez, Araiz Mesanza, Ane Zaldibar, Olmo Gónzalez eta Alberto Feijóo hain zuzen ere.

Saioa, Luis Azanzak 2014an burututako Algo está pasandodokumentalaren proiekzioarekin hasiko da. Dokumentala Huarte Arte Garaikideko Zentruan ospatu zen “AutoEdit.Nuevas formas y modelos en la autoedición y la publicación independiente” proiektuaren baitan sortu zen. Juan Pablo Húercanos, erakusketaren komisarioa, izango da saio hau koordinatuko duena.